مای دوستان عزیز

ظاهرا خیلی بیشتر از اونی که فکر میگردم به آدمای اطرافم وابسته میشم...

اینو وقتی فهمیدم که داشتم به دوستایی که تو دوران های مختلف تحصیلی داشتم فکر میکردم،فهمیدم دلم برای تک تکون تنگ شده و وقتی به این فکر کردم که خیلیاشونو دیگه نمیدونم اون ته قلبم یه جوری شد...تیر کشید...

فکر کن..پا میزانی تو کلاس با چند نفر آشنا میشی باشون دوست میشی و یه سال رو با اونا میگذرونی و بعد تمام!

و اگه تعداد این سال ها بیشتر باشن باید از چیزهای بیشتری جدا شی !

قبلا برام اهمیت نداشت ولی الان واقعا میخوام همشون و ببینم :(

فکر کنم آدم پیر تر که میشه یخورده بیشتر احساساتی میشه :))